Be kind

เธอได้รับมอบหมายโทรเจคใหม่

ให้เป็นผู้ดูแลการทอหนึ่งเทคนิค แล้วเธอจะต้องเรียนรู้และศึกษาเทคนิคนั้นๆจนเชี่ยวชาญ และเผยแพร่ไปยังเพื่อนๆ เผื่อเพื่อนจะได้เข้าใจและสร้างผลงานต่อจากกระบวนการที่เธอเตรียมไว้เสร็จสิ้นและพร้อมที่จะนั่งลงทอ

ครูบอกกับเธอว่า ลินินที่เธอใช้ช่างเส้นเล็กและอ่อนโยนเหลือเกิน แต่พร้อมก็โกรธและวิ่งเป็นพัลวันได้ง่ายๆทีเดียว

ฉะนั้นเธอจะต้อง “ใจดีและใจเย็น” กับมันมากๆ

เธอรู้สึกดีกับคำแนะนำของครูเป็นอย่างมาก

นอกจากที่จะเรียนรู้ที่จะใจดีกับคนรอบข้างแล้ว

เธอจะต้องใจดีแม้แต่วัตถุรอบๆตัวเธอด้วย

ครั้นวันที่เธอต้องใช้เวลาร่วมกับลินินก็มาถึง

415 ครั้งที่เธอต้องเลือกพาลินินจากห้าให้เหลือหนึ่งเพื่อลอดเข้าตะกรอแต่ละตะกรอ

จากหนึ่งเธอต้องรวมเป็นสาม และค่อยๆไล่เรียงเข้าสู่ช่องฟันหวีทีละช่อง ทีละช่อง

แล้วทุกอย่างก็เสร็จสิ้นสมบูรณ์กับความใจดีของเธอ

แต่นั่นไม่ได้เพียงพอที่จะทำให้ลินินร่าเริง

ลินินเริ่มปั่นปวนและโกรธในที่สุด

ลินินไม่พร้อมที่จะเป็นผ้าผืนงาม

แต่ครูบอกว่าไม่เป็นไร ตอนทอค่อยๆ จับค่อยดูแลมันไปตลอดทางก็แล้วกัน

เธอดีใจมาก ที่เธอไม่ต้องทำ 415ครั้ง อีกครั้ง

แต่ความดีใจก็ไม่ได้อยู่กับเธอนานเลย

สุดท้ายเธอเลือกที่จะทำใหม่อีกครั้ง เป็นการเต็มใจที่จะทำ เพื่อหลีกเลี่ยงความไม่สบายใจของเธอ

เธอตระหนักได้ว่าเธอไม่ใช่เจ้าของผ้าผืนนี้

แต่มันเป็นของทุกๆคน

แล้วมันก็จะเป็นเรื่องง่าย ถ้าทุกคนมีความสุขในตอนทอ แลกกับความลำบากของเธอในช่วงต้น

830 ครั้ง ที่เธอได้เรียนรู้

ความใจดีอย่างเดียวคงไม่เพียงพอ

ถ้าเธอยังขาด “ความเข้าใจ” ในสิ่งที่มันเป็น

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว.... และลินินก็ตอบแทนด้วยรอยยิ้มต่อเธอเช่นกัน....