เก็บแต้ม

ตั้งแต่รู้ว่าตัวเองต้องจากถิ่นที่เกิดไปนาน นานที่สุดตั้งแต่เคยเกิดมา

เลยเริ่มรู้สึกว่ารักถิ่นที่เกิดตัวเอง มีหลากหลายที่ที่เรายังไม่เคยได้ไป ได้สัมผัส

ในช่วงสามสเดือนที่ผ่านมา เลยได้ไปสัมผัสมากกว่าที่คิด...เรียกว่าเก็บแต้มจริงๆ

ไปมากจน เอ๊ะหลงลืมบางที่ไปหรือเปล่า

แต่เอาล่ะ เอาเท่าที่นึกได้ และจีเก้าได้บันทึกมันมา....

สถานที่แรกที่ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทาง นั่นคือรีทรีทสไตล์หมู่บ้านพลัมที่ไร่หวานสนิท จ.สระบุุรีเป็นเวลาสิบวัน ทั้งบรรยากาศของสถานที่ รอยยิ้มของผู้ร่วมภาวนา และเนือ้หาช่างงดงาม

กลับมาจากงานภาวนาไม่นาน หนีขึ้นอีสาน จ.บุรีรัมย์ ไปทอผ้าที่อ.นาโพธิ์ เป็นกลุ่มทอผ้าไหม ที่ส่งออกได้มากมาย คราวนี้ได้ไปเรียนรู้ขุั้นตอนตั้งแต่เลี้ยงไหม มัดหมี่ ย้อมสี และขึ้นเส้นยืน กรอเส้นพุ่ง และทอ ทริปนี้ต้องขอบคุณพี่ปุ๋ย และน้องแนนซี่ ที่ทำให้มีโอกาสได้เรียนรู้การทอผ้าในถิ่นเกิดเมืองเรา

อีสานแล้วเราก็ย้ายถิ่นลงใต้ ไปนอนวัดธารน้ำไหลสวนโมกข์ จ.สุราษฎร์ธานีหนึ่งคืน รุ่งขิ้นจึงไปสวนโมกข์นานาชาติซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน เพื่อเข้าคอร์สการภาวนา "สัมผัสการตื่นรู้" ของพี่ตั้มโยคี

หลังจากภาวนากันมาเยอะ ก็มีสาวนึงได้ออกจากงาน แล้วเสี้ยนอยากไปเที่ยว เลยไปแอ่วเหนือกันมา ได้ไปพักพิงบ้านอาจารย์อ้อมกะพี่ตี๋ อบอุ่นมากๆ ไปทำบุญและกิน กิน กิน ก็มีไปกินร้านอาหารมังที่ร้านคุณเชิญ และที่พรรณพันในวัดสวนดอก จากนั้นไปบ้านไร่งาม ไปร้านเล่า ไปกินเค้กร้านพายสบาย ไปแวะชมร้านอวตาร์ ไปกินสวนนม ไปเยี่ยมน้านกที่ดอยสะเก็ด ไปแม่ปั้นดินพ่อทำสวน ไปตักบาตรดอกไม้ ไปวัดสันป่าสักวรอุไร ไปกินเค้กที่.....อืม หิวเลยอ่า

ไปเชียงใหม่เสร็จ ตอนขากลับก็แวะนอนบ้านคุณชื่นหนึ่งคืน ตื่นมาเดินตลาดเช้า เมืองอุทัยเป็นเมืองเล็กๆที่น่ารักมากๆเลย

อีสานก็แล้ว ใต้ก็แล้ว กลางก็แล้ว เลยขอไปตะวันตกกันบ้าง คราวนี้ไปวัดของท่านมิซสุโอะ สวดมนต์ ไหว้พระ และชมธรรมชาติ...

กลับมาไม่นาน ก็ไปมีตติ้งของสาวๆ ต้อนรับการกลับมาของเพื่อน และอำลาผู้ที่เดินทางไปเรียนต่อทั้งหลายแหล่งรวมตัว เป็นบ้านริมหาดที่หัวหิน ทริปนี้ไม่ได้ทำไรเลย ถ่ายรุปกันนานรวมกันประมาณห้าชั่วโมงได้555




ไปหัวหินไม่นานก็ได้กลับไปหัวหินอีกครั้ง เพราะว่าพาน้าและน้องที่มาจากอเมริกาไปเที่ยว






และขากลับได้แวะไหว้พระที่พระปฐมเจดีย์

วันอาสาฬหบูชาและเข้าพรรษาที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปทำบุญที่อ่างเก็บน้ำเขาใหญ่ จากนั้นได้เดินทางไปวัดคำประมง จ.สกลนคร เป็นวัดที่หลวงตามีโครงการรักษาผู้ป่วยโรคมะเร็งด้วยยาสมุนไพร ไม่ได้บอกว่ามาที่นี่แล้วจะหายได้ร้อยเปอร์เซน แต่ให้ตายได้อย่างมีความสุข การรักษาที่นี่ได้ต้องมีญาติผู้ป่วยมาอยู่ด้วยที่วัดอย่างน้อยหนึ่งคน และทุกวันทั้งผู้ป่วยและญาติต้องร่วมปฏิบัติและภาวนาไปพร้อมกันกับการรักษาด้วยยา

มาแล้วประทับใจเพราะกำลังใจของพวกเขา ไม่รู้เลยว่าเค้ากำลังป่วยกันอยู่ และทุกเช้าและทุกเย็นจะมีการร้องเพลง"กำลังใจให้คุณ" ฟังกี่รอบต่อกี่รอบก็ไม่มีเบื่อจริงๆ

ขอมอบดอกไม้ในสวนนี้เพื่อมวลประชา

จะอยู่แห่งไหน จะใกล้จะไกลจนสุดขอบฟ้า

ขอมอบหวังดังดอกไม้ที่ผลิสดไสวอาณา

เป็นกำลังใจให้คุณ เป็นกำลังใจให้เธอเป็นสิ่งเสนอให้มา

ดวงตะวันทอแสง มิถอยแรงอัปรา

เป็นเปลวไฟที่ไหม้นาน เป็นสายธารที่ชุ่มป่า

เป็นแผ่นฟ้าทานทน

ขอมอบดอกไม้ในสวน ให้หอมอบอวลสู่ชน

จงสบสิ่งหวังให้สมตั้งใจให้คลายหมองหม่น

ก้าวต่อไปตราบชีวิตสุด ดุจกระแสชล

เป็นกำลังใจให้คุณ เป็นกำลังใจให้เธอ เป็นสิ่งเสนอให้คุณ

เป็นกำลังใจให้คุณ เป็นกำลังใจให้เธอ เป็นสิ่งเสนอให้คุณ

ถึงทริปสุดท้ายที่ได้ไป ก่อนจะหยุดเตรียมตัวเพื่อไปต่างแดนกันเสียที
ทริปนี้ไปเขาแผงม้า ประชากรเยอะเหลือเกิน ได้ดำนา ดูกระทิง และ ทำสปาเท้า โดดน้ำคลอง

ต้องขอขอบคุณผู้ร่วมเดินทางทุกทริป และขอขอบคุณเวลาที่มีค่าที่ให้ได้สัมผัสความงดงามทั้งหมด..