เมื่ออาทิตย์ก่อนขับจักรยานไปนั่งริมหาด
อยู่ๆก็มีหงส์สีขาวคู่หนึ่งปรากฏขึ้นเบื้องหน้าไม่ทันรู้ตัว
มันสะกดให้สายตาจับจ้องความสวยงามแทบจะกลั้นลมหายใจ
ความสง่า สวยงาม ก่อให้เกิดความประทับใจ
แต่ความประทับใจก็มิบดบังความอิจฉาที่เกิดขึ้นได้เลย
ทุกครั้งที่พบเจอหงส์ มันมักจะอยู่เป็นคู่เสมอ
กลับจากบ้านวันนั้นตั้งใจเขียนไดอารี่นี้ทันที
เมื่อวานก่อน ได้รับหนังสือเล่มหนึ่ง ของ Nicholas Spark
" The Wedding" เปิดอ่านอีกครั้งทันทีที่ได้รับ...
ผู้ที่เคยอ่านคงจะจำได้ ว่าเรื่องราวมีหงส์ตัวหนึ่งที่คล้ายๆกับเป็นตัวดำเนินเรื่องตัวหนึ่งทีเดียว
ผู้เขียนกล่าวว่าปกติหงส์มักจะอยู่เป็นคู่ ไปตลอดทั้งชีวิตของมัน
ประโยคนี้ย้ำเตือนความรู้สึกที่เกิดขึ้นวันนั้นทันที
แต่มันแปลกใจ ทำไมมันถึงเป็นเวลาที่ใกล้เคียงกันเพียงนี้
หรือเพียงอยากจะย้ำเตือนความคิดนั้นจริงๆ
ทั้งๆที่เราก็เคยอ่านหนังสือเล่มนี้มาแล้ว แต่ไม่กลับนึกถึงมันเลย
เคยรู้สึกแบบนี้บ้างไหม
อะไรที่เคยคิด มันมีบางสิ่งมาบอกว่า นั่นแหละคือสิ่งนั้น
หรือจริงๆ มันไม่ได้มีอะไรเลย
เพียงวันนั้นจะส่งสัญญาณว่าจะได้รับและอ่านหนังสือนี้อีกครั้ง
ขอบคุณมากสำหรับความใจดีที่ส่งเล่มนี้มาให้
ความแปลกใจส่งผลให้
ย้อนกลับไปดูไดอารี่ที่ตัวเองเขียนไว้เกี่ยวกับเรื่องหงส์คู่นั้น
....
....
มันไม่ปรากฏที่ใดบนหน้ากระดาษ!!!
1 ความคิดเห็น:
บทเรียนหนึ่งที่การเดินทางมักให้เราคือ การฝึกที่จะได้ปลดปล่อยตัวเองออกจากเงื่อนปม หรือบ่วงรัดใดๆก็ตามของชีวิต เพราะเมื่อเรา "เดินทางไกล" เราต้องใช้สรรพกำลังชีวิตมากเพื่อที่จะดำรงอยู่ให้ได้ ณ ที่ใดที่หนึ่งในโลก การแบกเอาอะไรก็ตามติดตัวไว้มากจนเกินไป รังแต่จะทำให้เราเดินทางได้ยากลำบากมากขึ้นรวมทั้งทำให้การชื่นชมรายละเอียดระหว่างทางมีน้อยลง
อิสรภาพของคนหนุ่มสาวอย่างพวกเรา น่าจะมาพร้อมกับความยินดีที่ได้โอกาสในการเดินทางเพื่อหาความฝันและความหวังที่แท้จริงของเราเอง และทำมันให้สำเร็จไม่มากก็น้อย รวมทั้งการเดินทางจะก่อรูปก่อร่างความเป็นเราในแบบที่ใกล้กับความต้องการของเรามากขึ้นทีละน้อย
ขอให้มีพลังใจและพลังชีวิตเต็มเปี่ยมเสมอจ้ะ:-)
แสดงความคิดเห็น