นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พายเรือคายัค ดูๆก็ เหมือนจะไม่ยากอะไรนักรักษาความสมดุลเข้าไว้ เวลาพายให้มองพาย และที่สำคัญอย่าเกร็ง และอย่าลืมหายใจ
ตั้งแต่เด็ก เป็นคนไม่ชอบนั่งเรืออยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรือพาย เรือหางยาว เรือข้ามฟาก สปีดโบ๊ต
นั่งทีไร เกร็งทุกที แต่วันนี้เหมือนทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี
ความมั่นใจมีเต็มร้อย ทำได้ชัวร์
เมื่อนั่งในเรือพร้อมแล้ว จับพายมั่นคง ก็มุ่งตัวเรือ ออกสู่พื้นน้ำ
ลมพัดแรงกระหน่ำ ไม่สามารถบังคับทิศทางใดๆได้
ความมั่นใจยังไม่หมด ตั้งสมาธิ รักษาความสมดุล และหายใจเข้าออก
พยายามพายอีกครั้ง...
โคลงซ้าย และขวา ความมั่นใจหายไปไหนเล่า
เรือมุ่งหน้าชนโคดหิน โคลงซ้ายและขวา
ในใจคิดแต่ รอเวลาล่ม
ครูพายมาขนาบข้าง และพยายามหันทิศทางเรือในมุ่งหน้ากลับฝั่งที่ออกมา
แต่ด้วยแรงลม มันมุ่งหน้าไปอีกทางนึง
ในใจคิด เด็กๆเป็นนักว่ายน้ำมาก่อน
ขอว่ายกลับฝั่ง แทนการพายกลับแล้วล่มจะดีกว่าไหม
เรือยังคงมุ่งหน้าไปอีกทาง
ผ่านพ้นสะพานข้างหน้านี้ไปล่ะก็...คงจะหลุดไปไกลแน่ๆ
เอาวะ เอามือรั้งสะพานไว้ ทำใจสักพัก อย่างน้อยยังไม่ต้องออกไปเวิ้งว้างคนเดียวตอนนี้
และแล้ว ก็มีหนุ่มคนนึงปีลงมาจากสะพาน อาสาพายเรือกลับให้
เฮ้อ...โชคช่วย ขอบคุณทุกสิ่งที่วันนี้ไม่ต้องเปียก และตัวแข็งอยู่ในน้ำ
แล้วก็เป็นอย่างที่เห็น ดั่งรูปข้างล่าง
ขอบคุณหนุ่มคนนั้น พ่อของลูกชายสองคนที่ออกมาขี่จักรยานเล่นกัน :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น