วันนี้หิมะตกตั้งแต่เช้าจรดเย็น
เรียกได้ว่าตกมากที่สุดนับตั้งแต่มาอยู่ที่นี่
ช่างขาว บริสุทธิ์ และงดงามจริงๆ
บางครา คล้ายขนนกๆค่อยๆปลิวร่อนไปมาบนท้องฟ้า
บางคราเหมือนมีบางสิ่งกำลังเต้นระบำอยู่เบื้องหน้า
บางครา รุ้สึกเหมือนมีคนกำพรอันประเสริฐลงมาให้
และบางครา ก็นึกถึงน้ำแข็งใสบ้านเรา
แต่รู้สึกดีทุกครั้ง ที่หิมะตก
เวลาเราเดิน เสียงมันตลกน่าฟังพิลึก เอี๊ยะ ดดด อืด
และรอยเท้าไม่ว่าใครต่อใครจะประทับซ้อนไปมา
และเลือนหายไปในเวลาไม่นาน
แล้วอีกไม่นาน...มันก็คงจะละลาย
ไม่มีสิ่งใดยั่งยืนจีรัง
เพียงวินาทีนั้นๆ เปิดรับสัมผัสจากมันก็เพียงพอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น