วันเสาร์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2551

กอดสมาธิ

ยามที่เรากอด... หัวใจของเราเชื่อมโยงถึงกัน และเรารู้ได้ว่า เรานั้นไม่ได้แปลกแยกจากกันและกันเลย การกอดด้วยความตระหนักรู้และสมาธิ สามารถเยียวยา สร้างความปรองดอง ความเข้าใจ และความสุขได้อย่างมาก การกอดสมาธินี้ได้ช่วยปรับความเข้าใจให้คนมามากมายแล้ว ไม่ว่าจะเป็น พ่อกับลูกชาย แม่กับลูกสาว เพื่อนกับเพื่อน หรือคนอีกมากมายในหลากหลายรูปแบบความสัมพันธ์


เราอาจจะฝึกกอดสมาธิกับเพื่อน กับลูกสาว กับคุณพ่อ กับคนรัก หรือแม้แต่กับต้นไม้ ขั้นตอนในการกอดสมาธินั้นเริ่มต้นด้วยการไหว้ และตระหนักรู้ถึงการดำรงอยู่ ณ. ที่นี้ของกันและกัน จากนั้นเราสามารถเบิกบานกับการตระหนักรู้ถึงลมหายใจซักสามลมหายใจ เพื่อให้เราดำรงอยู่ในปัจจุบันขณะอย่างเต็มเปี่ยม เมื่อพร้อมแล้วเราจึงกางแขนเปิดรับ และสวมกอดกันไว้สามลมหายใจ

ในลมหายใจแรก..เราตระหนักรู้ถึงการดำรงอยู่ในปัจจุบันขณะของตนเอง และความสุขของเรา


ในลมหายใจที่สอง...เราตระหนักรู้ถึงการดำรงอยู่ของอีกฝ่ายหนึ่งในปัจจุบันขณะ และนั่นทำให้เรามีความสุขเช่นเดียวกัน


ในลมหายใจที่สาม...เราตระหนักรู้ถึงการดำรงอยู่ด้วยกันในปัจจุบันขณะ บนโลกใบนี้ นั้นทำให้เรารู้สึกขอบคุณและสุขใจที่สามารถอยู่ร่วมกันในขณะนี้ได้

จากนั้นเราคลายแขนออก และไหว้กันและกันเพื่อแสดงความขอบคุณ


การกอดกันในลักษณะนี้จะทำให้ผู้ที่เรากอดรู้สึกนั้นดำรงอยู่อย่างแท้จริงและมีชีวิตชีวา เราไม่จำเป็นต้องรอจนถึงเวลาที่ต้องแยกจากกันเพื่อฝึกปฏิบัติการกอดสมาธิกัน เราสามารถกอดกันเดี๋ยวนี้ เพื่อรับความอบอุ่น ความมั่นคงจากเพื่อนของเราได้ในทันทีในปัจจุบันขณะ การกอดสมาธิอาจถือได้ว่าเป็นการปฏิบัติเพื่อปรับความเข้าใจกันอย่างลึกซึ้ง ในขณะที่เรากอดกันในความเงียบ ความในใจของเราอาจปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนว่า "ที่รัก เธอมีค่าสำหรับฉันมาก ฉันขอโทษที่ฉันเคยขาดสติและไม่เอาใจใส่เธอ ฉันผิดไปแล้ว โปรดให้โอกาสฉันได้เริ่มต้นใหม่ด้วยเถิด ฉันขอสัญญา"
ขอบคุณการกอดแบบหมู่บ้านพลัม
เรียบเรียง :) พี่โก๋

ไม่มีความคิดเห็น: