เงาจันทร์

นานแล้วสินะ ที่ไม่ได้เข้ามาในบล็อคแห่งนี้
มันจะน้อยใจบ้างไหมนะ ว่าน้องใหม่อย่าง FB ใครๆ ก็ให้ความสนใจ

นานแล้วสินะ ที่ไม่ได้เห็นพระจันทร์ดวงกลมโตส่องประกายอยู่บนท้องฟ้าอันมืดมิด
คืนนี้เธอช่างสวยงามเหลือเกิน

แล้วอยู่ๆบทเพลงหนึ่งก็ก้องกังวานขึ้นอีกครั้งในหัวใจ

"คืนเหงายาวนาน ผ่านรักมาไกลไกลอีกโพ้นฟ้า 

ม่านรัตติกาล อาบแสงเลือนลางกับความเว้งว้าง

คืนนี้ลองมองที่แสงจันทร์นวล อย่กชวนเธอฝัน 

ใต้แสงจันทร์งามมีรักบาง ๆ เจือจางซ่อนอยู่


แอบส่งใจให้เธอจากมุมมืดแห่งจันทร์ 

จากความฝันของชายในเงารักแห่งจันทร์

และในคืนนี้ส่งถึง


และค่ำคืนนี้เพียงค่ะคืนนี้ ผู้ชายคนนี้รอคอยเธออยู่ 

และค่ำคืนนี้คืนฝันคืนนี้ จะมีเราสองล่องลอยสู่จันทร์

อยากให้เธอมองที่แสงจันทร์นวล จะชวนเธอฝัน...."


สายลมอ่อนๆพัดโชยมา สูดหายใจเข้าเต็มปอดภายใต้เงาจันทร์

นานแล้วสินะ......